Poemas : 

Alma cativa

 

ALMA CATIVA

Amores, aqueles, que foram um dia
luz esplendorosa,
e aquela quimera, que alegre crescia,
firme e vigorosa.

Perfume tão novo, mais ritmo triunfal
que tudo inundava;
enquanto que a dita, suspiro vital,
por meu tempo errava.

Que foi desse mundo que amava assim, tanto,
de voz encantada?
Matou-o o destino, deixou-me este pranto,
fiquei sem mais nada!

E a luz misteriosa que chega da lua,
a minha alma invade,
e a inunda de sonhos, e assim continua,
cheia de saudade.


ALMA CAUTIVA

Amores, aquéllos, que fueron un día
luz esplendorosa,
y aquella ilusión, que feliz nacía
firme y vigorosa.

Un perfume nuevo y un ritmo triunfal
todo lo inundaban;
mientras que la dicha, soplo tan vital,
por mi tiempo erraban.

¿Qué fue de aquél mundo que amara yo tanto,
de voz encantada?
Matólo el destino, dejándome el llanto,
sumido en la nada.

Un viento me llega que el alma fustiga,
y sin más tardanza
la inunda de sueños, para que prosiga
llena de añoranza.



 
Autor
Juanito
Autor
 
Texto
Data
Leituras
579
Favoritos
1
Licença
Esta obra está protegida pela licença Creative Commons
12 pontos
2
1
1
Os comentários são de propriedade de seus respectivos autores. Não somos responsáveis pelo seu conteúdo.

Enviado por Tópico
visitante
Publicado: 11/01/2017 16:11  Atualizado: 11/01/2017 16:11
 Re: Alma cativa
Lindo! Becito Juanito