
Alma inconsolável
Data 15/05/2018 22:08:21 | Tópico: Poemas
| .
Que vens fazer aqui, alma perdida; Neste jardim que outrora fora teu. A dita já acabou, tudo morreu No amargo escurecer da despedida!
Naquele instante vil, quando perdeste O amado lar, os seres que te amavam, E viste como foi que assim finavam O claro dia, a clara luz celeste,
E enfim, a bela noite derramada Em fúlgidas estrelas, docemente, À espera da radiante madrugada!
Por que voltas aqui se infelizmente, Daquilo que era luz e que aquecia, O vento dissipou toda alegria?!
******************
A qué vuelves aquí, alma perdida, Vagando por paraje tan incierto, Si cuanto fue tu gozo está ya muerto, Si toda tu ilusión yace vencida.
Apenas queda ya un erial agreste De lo que fue tu grato lar perdido, De aquel mundo feliz y verdecido: ¡Claro día, de clara luz celeste!
Y en fin de bella noche derramada, En fúlgidas estrellas, dulcemente, En pos de la radiante madrugada.
¡A qué vuelves aquí si infelizmente De aquello que tu sueño concebía El viento disipó toda alegría!
|
|