Poemas -> Reflexão : 

Alma desalmada

 
 
Alma desalmada
 
Alma desalmada





Minha alma estava lá... calma no alinho
da natureza.

Minha calma estava longe do corpo e
da beleza.

Do natural de agora que corrompe com
olhos nos desejos carnais.

Do sobrenatural de outrora que rompe
o véu pro beijos verbais.

Vem do limbo, do lixo, do céu, do luxo, do
belo e do esdrúxulo.

De onde vem à alma!!! Sem religião no
“papo”.

Falando sobre o natural, o que é natural?
por quê sobre?

É!!! Chato esse papo, de novo a mesma
pergunta.

Mas é o que hoje me assunta.

alma boa, alma penada, alma santa,
alma beatificada, alma perdida,
alma sem vida, alma encarnada,
alma solta, alma aprisionada,
alma demoníaca, alma pura
e alma do nada.
















http://www.wilson-marques.blogspot.com/

O NOVO POETA. (W.Marques).


O NOVO POETA.W.Marques).

O NOVO POETA. (W.Marques).
 
Autor
ONOVOPOETA
 
Texto
Data
Leituras
1051
Favoritos
0
Licença
Esta obra está protegida pela licença Creative Commons
0 pontos
0
0
0
Os comentários são de propriedade de seus respectivos autores. Não somos responsáveis pelo seu conteúdo.